Zuivelhandel van den Brink was de meest constante ploeg in de eerste klasse. In zowel de eerste als tweede periode werden ze tweede en dat was voldoende voor titelprolongatie. De kampioen in de tweede klasse, Wouter Bouw II, won in de eerste competitiehelft alle wedstrijden. In de derde klasse was het een spannende titelstrijd tussen Dijkman Tuinen en Limburgia. Kampioen in de vierde klasse werd Real O&G.
De finale van de play-offs ging tussen de twee sterkste teams uit de competitie. Familie Morren moest ook in deze finale buigen voor Van den Brink dat met 1-0 te sterk was.
Het winnen van de eerste negen duels leverde Wouter Bouw II een voorsprong op van negen punten. Deze voorsprong werd keurig geconsolideerd en zijn ze na een afwezigheid van twee jaar weer terug op het hoogste niveau.
Limburgia en Dijkman Tuinen stonden halverwege gezamenlijk aan kop. Dijkman wist in de tweede competitiehelft ongeslagen te blijven terwijl Limburgia eenmaal een nederlaag kreeg te verwerken. En dat maakte het verschil in de derde klasse.
In de vierde klasse werd Real O&G kampioen met 45 punten (doelsaldo +50). Het seizoen daarvoor eindigde Real O&G nog op de laatste plaats in deze klasse met slechts vier punten (doelsaldo -56).
De Van Holland Sport wisselbeker ging voor een jaar naar Zuivelhandel van den Brink. Zij waren de minst gepasseerde ploeg met 35 tegentreffers. Dat is bijna de helft meer dan B.T.L. die deze prijs een seizoen eerder wonnen met 24 tegentreffers.
Real O&G scoorde de meeste treffers en won de Jan Smit Sports & Casuals wisselbeker. Zij wisten 96 doelpunten te maken. Marc Adams scoorde er daarvan maar liefst 47.
De sportiefste ploeg was dit seizoen Van Dijk Papier. Zij mochten de De A.T. Petersen De Boekettenspecialist wisseltrofee voor een jaar mee naar huis nemen. Campus eindigde als tweede en
Van den Brink als derde.
